[Abby's POV]

"ABBY KATE DALIDA!"

Natauhan ako sa harap ng masungit kong Music substitute teacher. Natulala pala ako habang nagtatawag siya sa attendance niya. 

  
"Present Ma'am"

Tumingin siya ng masama sakin. Katakot, parang mangangain.   

"I've already called you a thousand times Miss Dalida."

 

Natahimik na lang ako. Dahan dahan siyang tumingin sa buong klase at huminto kay Chaim. Tinaas kasi ni Chaim yung kamay niya. Tinaas lang ni Ms. Bautista yung kilay niya.

Tumayo si Chaim at nagpanggap na matapang. 

"Are you sure you're a music teacher?"   

"mas mukha siyang CAT commander."

​

bulong ni Angelica kay Jhuna.   

"Mas nakakatakot pa siya kesa kay Myca."   

​

bulong din ni Romilo

"I’m a music teacher. YOUR music teacher. And whether you like it or not, you have to keep up with me until Mrs. Valenciano is back. Is that clear?" 

Natahimik lahat. Bukod sa fact na natakot kami kay Ms. Bautista, bigla ding sumulpot yung traydor sa pintuan ng classroom. And when I say traitor, isang tao lang yun... si Jesica.   

"Good morning ma’am, I’m sorry I’m late"

Chill lang siya. Akala niya siguro mabait yung kausap niya.

   
"What I don’t like about students are those who always comes late. Next time, I don’t want students to enter the room when I’m already here, is that clear? What’s your name?" 

Buti nga sa kanya. 

"Ramirez, Jesica Ramirez." 

Napataas yung kilay niya. What's wrong now? Bakit hindi siya pinapagalitan 

"Ok. You may sit down. I have a good news for you. For your project this second grading, I want you all to join the choir competition this coming December." 

Lahat kami natulala. Hello? Sa dami ng away na naganap sa klaseng to, kaya pa ba naming magteam work para sa Choir Competition na yan?

Tulad ko, halata ding ayaw ng mga kaklase ko. Syempre bukod kay Joshua, lahat naman sinasangayunan niya.

"Wow! That’s great! We’ll be able to show our talents at the same time we’ll enjoy our last year in high school. "

masayang masaya at proud si Joshua sa sinabi niya.
Wala naman kasi siyang kaalam-alam

"c’mon Joshua, that’s so impossible."

saway ni Jhuna. Napatingin kaming lahat sa kanya.

"I mean, kailangan ba talaga yun?"

Tinaasan lang din siya ng kilay ni Ms. Bautista.

"Alright. Since Joshua seems to be the only one to enjoy the good news, Joshua will be in charge of the competion and your evaluation sheets. Goodbye class"

Walang nagsalita. Nakatingin lang kaming lahat sa lamesang kanina ay may sa demonyong babae na namimilit saming lahat na magbonding. Ok lang sana ako dun. Basta wag lang nilang isasali yung traydor.

[Jesica's POV]

Hindi ako makapaniwalang ginaganito ako ng langit dahil lang sa na-late ako.

Ako si Jesica, isang outcast, walang may pakielam sakin o sa nararamdaman ko. Feeling ata ng mga tao sa classroom na 'to may nakakahawa akong sakit. Walang ibang kumakausap sakin, walang ngumingiti...bukod sa kanya.

Lagi kong nahuhuli yung new student na si Joshua na nakatingin sakin. Pero imbis na umiwas siya ng tingin, ngumingiti lang siya.
ok. sige, aaminin ko na, medyo nakakakilig pero at the same time, creepy din kaya. Nakakatakot. Parang mamanyakin ako..

Nagfeeling naman ako eh no?

Tumayo siya as soon as makaalis yung demonyita naming teacher na si Ms. Bautista.

"I’m in charge… ok! Let’s do it! "

Walang pumansin sa kanya. Mukha kasi siyang retarded na sinusunod lahat ng ipagawa sa kanya. Definiitely a teacher's pet.

"Hey! What’s wrong?"

What's wrong? Everything's wrong Joshua. Kung alam mo lang kung gaano kamali tong pinu-push through mo.

Parang nabasa ni Myca yung nasa utak ko. Bigla siyang tumayo at lumapit kay Joshua. Tinignan niya yun ng masama..

"Everything is wrong! Pahirap lang tong project na 'to! Mas gusto ko pang mamatay!"

Ya, me too. I guess.

Napatingin ako nung nagsalita si Romilo.

"Ya! Myca is right. It’s just like the other time."

uh-oh.

"Other time?"

Walang nagsalita. Well, unexpectedly eh may tumayo at nagpapansin...si Dedavid. We call him that kasi lagi siyang nabubulol kapag kausap si Abby. Tinabihan pa sya yung jologs niyang bestfriend.

"No! We have to do this, besides, it’s our project."​

"Whoa! Dude! Men! Has the world turned upside-down?" 

​

tanong ni Rey na walang pumansin.

"David is right, we have to do this… Dahil kaya natin! Right Abby?"

sabi ni Joshua. Kung pwede nang umuwi, gusto ko na talaga.

"Huh? Well, project naman eh, so it’s ok." 

​

sagot ni Abby

"Tama din si Joshua, it’s a requirement, kaya dapat natin tong gawin. And I think our new scary teacher won’t change her mind anyway. No choice na tayo."

​

sabat ni Chaim

"So who agrees with Chaim?"

Hopeful na hopeful si Joshua. How sad. I bet walang sasali. But then I was wrong again. Lahat nagtaas ng kamay. Pero unwillingly, kaya nagtaas na rin ako.

"Ok, so everything is set, ang dapat na lang gawin ay ang alamin kung sino magiging lead singer natin.."

Walang nagvolunteer.

"No one?"

​

sumimangot si Joshua. Naawa naman agad yung isa.

"I can sing!"

​

sigaw agad ni Abby.

Sure na ko na walang magvo-volunteer sakin kaya nagready na ko para umalis.

"Jesica can sing too… pareho sila…"

Anak-ng-tokwa! Sino yun? Nilibot ko yung mata ko sa buong classroom, si Angelica lang ang mukhang kabado at guilty.

"Angelica!"

saway ni Chaim

"it’s ok. They can both lead us"

sabi ni Joshua.

As if?! Ayoko nga. Never na ko uli makikipagtrabaho sa taong yun.

"No way! I mean, it won’t work."

​

sagot ni Abby na kinabahan din tulad ko.

"Why not? Hindi ka pa ba nakapag-lead ng choir noon?"

tanong ni Joshua

"Actually, nagawa na nila, pareho.."

sasabunutan ko na talaga tong si Angelica kapag tinuloy pa niya yung sasabihin niya.

"Angelica stop it!"

sigaw ni Chaim.

​

"Alam niyo guys? I can sing too!"

​

sabat ni Salve.

​

"No one cares dufus."

​

bara ni Rey

 

Oras na para tumakas. Tumayo ako at tumingin sa mata ni Joshua

"it’s ok. Di rin naman talaga ako sasali eh."

naglakad na ko papunta sa pinto.

"Wait Jesica! Pano yung project mo?"

sabi ni Joshua.

Oo nga. Pano yung project ko? Ano ba yan Jesica, pigilin mo sarili mo sa pagfail ng Music.

"Let her leave Joshua, lagi naman siyang ganya, natural na sa kanya yan."

Tinaasan ko ng kilay si Abby sa sinabi niya. Sumusobra na talaga siya.

"Abby! What’s wrong with you?"

Nakakunot na yung noo ni Joshua, confused na confused na sya sa mga nangyayari

"It’s alright Joshua, lagi naman siyang ganyan, actually its normal."

gaganti lang ako.

Pero di siya magpapatalo.

"so what are you trying to say?"

Humarang na si Erika bago pa ko malapitan ni Abby. Akala siguro niya papatulan ko yung bruhang yun.

"Abby! Jesica! Just cut it out."​

Ayoko na sanang umalis ng walang laban pero no choice na ko. Ayoko ng ganito.

"Aalis na ko. Good luck."​

"Sandali! Walang aalis! Lahat tayo kasali dito."

sigaw ni Joshua. Nabadtrip na ata siya.

"Hindi mo pwedeng gawin yun, mag-aaway lang sila lalo."

concerned na sagot ni Chaim. At least concerned siya. Kahit alam kong para kay Abby lang yun.

"It’ll be fine"

sinabi yun ni Joshua na parang sigurado siyang hindi na ko aawayin ni Abby. Somehow, I want to believe him. Parang ang sarap maniwala. Pero syempre, hindi lang ako ang may duda.

"you act like you know everything, walang mangyayari sa project na yan. So just quit."

Kasunod ni Erika, isa isang tumayo yung mga kaklase namin. Ready na umuwi. Nakatitig lang ako kay Joshua. Waiting for his reaction to this kind of treatment.

"Wait!!"

walang nakinig.

"Ok. kung aalis kayo, mapipilitan akong wag kayong bigyan ng evaluation."

Huminto na silang lahat at pinanlakihan ng mata si Joshua. No evaluation, no graduation. Yan ang panakot samin ng mga teachers namin.
Nagmadaling umupo si Angelica.

"Even if you don’t stay for the class, just stay… for yourselves"

Isa isang umupo yung iba bukod sakin, kay Erika at kay Abby.

"I promise everything will be fine. Trust me…"

Nakaramdam ako ng something. Something inside me na nagsasabing dapat akong magtiwala sa kanya. Tumingin si Erika sa kanya.

"Hindi ko ibibigay yung buong pagtitiwala ko… but I hope that you’ll keep that promise"

sagot ni Erika na lumalakad na paupo sa upuan niya.

"Promise I will."

sagot ni Joshua. Tumingin sakin si Erika at ngumiti. Tumingin din siya kay Abby.

"Hey girls, narinig niyo yun?"

Napangiti lang ako nung umupo si Abby.

​

Umupo na rin ako.

​

And again, Joshua smiled at me.